برنامه ریزی کاربری اراضی و مکان گزینی بهینه در محلات شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) (مطالعه موردی: محله 47 شهر زاهدان)

اصولاً برنامه ‏ریزی کاربری اراضی مهمترین مبحث توسعه پاید ار شهری و از اولویت های اصلی د ر برنامه ‏ریزی شهری است. محله شماره 47 شهر زاهد ان د ر زمینه تناسب و توزیع بهینه کاربری ها د ارای نارسایی بود ه لذا مطالعه حاضر برای شناسایی این کاستی ها د ر راستای پیاد ه سازی عد الت اجتماعی که می بایست د ر تمام سطوح شهری و میان همه شهروند ان تحقق پید ا کند انجام گرفت. بمنظور تحقق این مهم روش ­های کارآمد ی ابد اع شد ه که د ر تصمیم ­ گیری بهینه می­ توانند به برنامه ریزان کمک نمایند. د ر این پژوهش علاوه بر بررسی د ید گاه ­های نظری به بهره گیری از این تکنیک ­های کارآمد د ر خصوص برنامه ریزی برای کاربری اراضی شهری اقد ام و از سیستم  های پشتیبانی برنامه ریزی از جمله “ what-if” که یکی از این روش هاست، بصورت یک سیستم برنامه ریزی پویا بر پایه gis استفاد ه شد . د ر این روش سه مرحله تحلیلی قابلیت­ سنجی اراضی، پیش بینی تقاضای کاربری­ های شهری و تخصیص زمین به تقاضاهای کاربری زمین انجام و شکل­ های مختلف آیند ه هر منطقه از طریق سناریوهای مختلف تخصیص مورد تحلیل قرار گرفت. سرانجام با تشکیل لایه uaz و وزن د هی به روش ahp بهترین مکان ها برای استقرار کاربری های مورد نیاز به جهت ارائه خد مات شهری د ر محله 47 زاهد ان بصورت نقشه نهایی پیشنهاد گرد ید . نتایج یافته­ های حاصل از نقشه های تولید شُد ه شعاع عملکرد و ناسازگاری ­ها، بیانگر این مهم می باشد که سطح ارائه خد مات و امکانات شهری برای ساکنین این محله د ر مقایسه با استاند ارد های رایج د ر د اخل کشور­نامناسب می­ باشد . بمنظور بهینه­ نمود ن­کاربری­ های­ جد ید با توجه به استاند ارد ها و کارکرد های مورد نیاز، این نقاط کارکرد ی پیشنهاد و بصورت نقشه تولید شد که برای استقرار کاربری­ های جد ید د ر این محله بایستی د ر اولویت بکار گرفته شود .